Bijengezondheid en essentiële oliën

In een bijenkast leven de bijen tussen raten van eigen gemaakte was. Om aan voedsel te komen gaan de haalbijen erop uit om nectar als energiebron en stuifmeel als bron van eiwitten, vetten en mineralen te halen. Verder wordt water verzameld voor de verwerking van het voedsel en voor het koelen. Ook wordt propolis als kitstof en ter bescherming tegen ziekteverwekkers opgehaald. Bijenvolken kunnen met het binnenhalen van deze vier stoffen alle functies verrichten om het volk in stand te houden en om zich te vermenigvuldigen. Een gezond bijenvolk heeft een natuurlijk evenwicht en produceert honing, bijenwas en nieuwe generaties bijen. Toch is het soms nodig aanvullende middelen aan de bijen te geven om het bijenvolk te ondersteunen bijvoorbeeld in de strijd tegen de varroa mijt, een spinachtige parasiet die leeft in het broed. Het liefst gebruiken wij imkers daar biologische middelen voor zoals essentiële oliën.

Essentiele oliën zijn vluchtige stoffen die voorkomen in planten en hebben een kenmerkende geur. De belangrijkste voor de bijenhouder is tijm olie welke wordt gebruikt voor de bestrijding van de varroa mijt. Op basis van uitgebreid onderzoek is vastgesteld dat van de essentiële oliën deze olie het meest effectief is tegen varroa mijten en tegelijk voor de bijen het minst schadelijk. Oliën uit wintergreen, kruidnagel, kaneel, citroengras of combinaties daarvan opgelost in suikerwater worden vaak als effectieve middelen tegen bijenziekten gebruikt.

Mocht ondanks een goede verzorging een bijenvolk te klein zijn om alleen de winter door te komen dan wordt deze verenigd met een ander volk, hierbij wordt lavendelolie gebruikt. De twee bijenvolken worden op elkaar gezet met een krant ertussen waarop lavendelolie is gedruppeld. Hierdoor krijgen alle bijen dezelfde geur waardoor ze zonder problemen worden samengevoegd.

Een bijenvolk moet het in principe zelf doen, de imker springt alleen bij als dat nodig is.

Groet,
Dorien